Ik heb voor de track Guilini gekozen omdat mij het gebruik van de kinderstemmen in combinatie met de prachtige melancholische muziek erg aanspreekt. Mijn werk gaat over hetgeen wij het leven op aarde en de aarde zelf aandoen. Dat leven wil zich voortzetten en in het mensenleven uit zich dat in het bestaan van kinderen waarin het leven zich verder ontwikkelt. Zij zijn de toekomstige generatie. Al lange tijd is de mens op een destructieve en bijna fatalistische wijze bezig haar eigen ondergang te regisseren. In haar zog neemt ze veel andere organismen mee. Organismen die volstrekt onschuldig slachtoffer zijn van onze menselijke onnozelheid. Onder de mensen zelf zijn de kinderen voor mij dat toonbeeld van de onschuld.
Na mijn intuïtieve keuze vertelde Christophe mij dat het stuk gebaseerd is op een prachtig cultuurhistorisch zwembad in Brugge. Een kleine zwemoase in een drukke stad. De kinderstemmen zijn opgenomen in dat zwembad. Voor de kinderen nog een hele kleine wereld, terwijl de grote wereld onvermijdelijk op hen afkomt. Het contrast van dat nieuwe leven met die cultuurhistorische geschiedenis van het zwembad, is een prachtig beeld van de voortschrijdende generaties.
Ik weet niet of er buiten kastanjebomen staan, maar die heb ik er zelf neergezet. Als kind kon ik niet wachten tot de kastanjes uit de bomen vielen. Ik wilde ze al eerder hebben en sloeg ze uit de bomen. Het verbeeldt voor mij ook de illusie van mijn overwicht op de bomen, net zo goed als dat wij menen een overwicht over de aarde en het leven te hebben. We hebben ons in een wreed verhaal verstrikt en het stuk Guilini geeft daar een heel mooie uitdrukking aan
lyrics
Mei in protte stimmen bûnen we fragminten
as stof oan in fierstente lytse wrâld
dy’t yn it wetter foel en
eilân waard
wêrtroch it ferweget witte we net
idele hoop miskien
ik bin it sels dy’t de kastanjes
út de beammen slacht
ljocht oer it lân wriuwt
út sêfte wyn wrede ferhalen fisket
Met vele stemmen bonden we fragmenten
als stof aan een veel te kleine wereld
die in het water viel en
eiland werd
waardoor het beweegt weten we niet
ijdele hoop misschien
ik ben het zelf die de kastanjes
uit de bomen slaat
licht over het land wrijft
uit zachte wind wrede verhalen vist
credits
from Dijkjutter,
released April 13, 2021
Music, sounds, field recordings - Teleferick
Vocals - Jan Kleefstra
Foto - Erfgoed Brugge, Beeldbank Brugge, Stadsarchief Brugge, Verzameling Brusselle-Traen
In the music of Paul Jordan, digitally manipulated field recordings become striking electronic songs that feel eerie and surreal. Bandcamp New & Notable Mar 7, 2020
The songs on “Avenues and Remembrances” are hushed and delicate, soft, surging songs that can be both tranquil and pensive. Bandcamp New & Notable Apr 23, 2018
The aptly-named Hauntings write songs that are sinister and moody—the seconds in a horror film right before the jump scare. Bandcamp New & Notable Apr 3, 2023